رابطه نگرش مذهبی با انگیزش پیشرفت و خودتنظیمی یادگیری در دانشجویان مقطع کارشناسی دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی دانشگاه علامه طباطبایی در نیمسال دوم سال تحصیلی 88 – 87 .

هدف اصلی این پژوهش بررسی رابطه نگرش مذهبی با انگیزش پیشرفت و خودتنظیمی یادگیری در دانشجویان مقطع کارشناسی دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی دانشگاه علامه طباطبایی در نیمسال دوم سال تحصیلی 88 – 87 می باشد . برای این منظور ، 209 نفر (78 پسر و 131 دختر) از دانشجویان مقطع کارشناسی به روش نمونه گیری خوشه ای انتخاب شدند . ابزار جمع آوری داده ها عبارت بود از پرسشنامه سنجش نگرش مذهبی دانشجویان (خدایاری فرد و همکاران) ، پرسشنامه انگیزش پیشرفت هرمَنس و پرسشنامه راهبردهای یادگیری خودتنظیمی (mslq) بود که روایی و پایایی آنها قبلاً مشخص شده است . برای تجزیه و تحلیل داده های به دست آمده از روش همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون استفاده شد . نتایج پژوهش نشان می دهد که بین نگرش مذهبی و انگیزش پیشرفت و نیز بین انگیزش پیشرفت و خودتنظیمی یادگیری دانشجویان رابطه مثبت و معنادار وجود دارد ، اما بین نگرش مذهبی و خودتنظیمی یادگیری دانشجویان ، در کل ، رابطه معناداری به دست نیامد .